بهینای بلا
بهینای بلا نفسم خیلی عزیزی خیلی تمیزی
خوشگل مامان رنگهاراکاملا بلده حتی طوسی و قهوه ای راهم تشخیص میده به بنفش میگه بیش قهوه ای رامیگه اوهیییییییییی سیاه راهم میگه سییایه سفید راهم میگه سیفیده
دیروزرفتیم پارک بین راه برگهارابرمی داشتی میگفتی پاییزه برگا میریزه سرده زرده مامان بیگیرش
اولش هیچ کس توپارک نبودشماهم یک دل سیرسرسره بازی کردی
رنگه اسباب بازی ها راهم گفتی یک ربعی گذشت دوتانی نی بامامان ومامان بزرگشون اومدند یکی ازنی نی ها بزرگتربود ازسرسره می ترسیدمی رفت بالا می ایستاددادمی زدمن می ترسم شماهم که درامرتقلیدبسیارقوی عمل می کنی داد
می زدی منم می تسم منم کفرم دراومده بود
نی نی هاپشته سرت هولت دادند سرخوردی اومدی پایین باگریه دیگم نرفتی ازاون سرسره بالا
صبح ازخواب بیدارمیشی یک نیم ساعتی به قوله خودت مه می خوری بعدبه من میگی توام بخور بعدمیخندی میگی من کوکولم توبزرگی 
برای مامان لی لی حوضک می خونی اتل متل می خونی به قوله خودت نیاشی میتنی حرف هم که درسطح تیم ملی می زنی تاجایی که دیگه شب که میشه مامان داره ازسردرد می ترکه قبل ترهاعاشق پاییزوزمستان بودم نکه هواخنکه من ازتابستون به خاطرآفتاب وگرمابیزاربودم اماالان برعکسه نکه مجبوریم همش بشینیم خانه وشبهای بلندوسردوازترس مریضی بیرون نریم دلم می خوادزودتر بهاروتابستان بیاد روزهام که اینقدرکوتاه زودی تمام میشه ومن می مانم و بهیناو شبهای بلند یک چهاردیواری شهرمان هم که خیرسرش یک شهربزرگ محسوب میشه پارک سرپوشیده نداره که ببریمت یکم بازی کنی اینکه روزهاوشبها پشته سرهم تکراری تکراری میگذرند مامانی هم که ........
